මේක මඟුල් සක්වලක් - II

ඉවරයක් නැති වෙඩින් කතාවේ දෙවෙනි කොටස මෙතැන් සිට, මුල් කොටස මෙතැනින් කියවන්න.

11. ෆෝටෝග්‍රැෆි/ වීඩියෝග්‍රැෆි සඳහා කට්ටිය 

Photo credits : Duminda Kalansuriya

මේකට නම් ඉතින් කාව හොයාගන්නද කියලා තෝරාගන්න එක     ලොකු ප්‍රශ්නයක් නෙමෙයි. පොඩ්ඩක් හොයලා බැලුවොත් සෑහෙන ටැලන්ට් එක තියෙන කෙනෙක්ව හොයාගන්න බැරි වෙන එකක් නෑ. සමහර කට්ටිය ගාව තියෙන්නේ එකම කොන්සේප්ට් එක. සීමාසහිත කැමරා කෝණ ටිකක්, තවත් සමහර අය අළුත් අළුත් විදියේ වැඩ කරන්න කැමති. කොහොමත් මේ හැම කෙනෙක්ම තමන්ගේ ෆොටෝස් දාලා ෆේස්බුක් පේජ් එකක් හරි portfolio එකක් හරි පවත්වාගෙන යනවා. මේවා බලලා තමන්ට පුළුවන් ගැලපෙන ඡායාරූප ශිල්පියාව තෝරාගන්න. වීඩියෝ එකත් ඒ කෙනාම කරන චාන්ස් එක වැඩි. එයා ඒක නොකළත් අනිවා  වීඩියෝග්‍රැෆි කරන වෙන කෙනෙක්ව collaborate කරන්න හැකියාව තියෙනවා. මොකද ඉතින් ඔය දෙකම එක වගේ එක විදියේ ඉල්ලුම් තියෙන හින්දා, ඉල්ලුමට සැපයුම විදියට එයාලා එකතු වෙලා තමයි වැඩේ කරන්නේ. මේකත් සැරසිලි වගේ තමයි. පැකේජස් තෝරාගන්න පුළුවන්. කැමරා කොලිටිය, වීඩියෝ කොලිටිය, දවස් ගාන අනුව වියදම වෙනස් වෙන්න පුළුවන්. 

12. සින්දු කියන්න බෑන්ඩ් එකක්/ ඩිජේ කෙනෙක්

එක්කෝ ගෘප් එකක් ගෙන්න ගන්න පුළුවන්, බුක් කරන්න හැකියාවක් තියෙනවා නම්. නැත්නම් ලේසිම වැඩේ තමයි ඩීජේ කෙනෙක්ව ගන්න එක. (සියළුම සින්දු එක වහලක් යටින්) ඔය කවුරු තෝරගත්තත් හැකියාවක් තියෙනවා නම් වෙඩින් එකේදී කියන සින්දු ගැන හරි අවධානෙන් ඉන්න. ඔය "අවසර නැත මට ඔබෙ අත ගන්නට" වගේ සින්දු කියන්න දෙන්න එපා. හොදම වැඩේ තමයි, සින්දු ලිස්ට් එකක් හදලා අදාළ කෙනාට දෙන එක (ඒ ලිස්ට් එකටත් අර සින්දුව වැටුණොත් ඉතින් එක වෙනම සිද්ධියක්). 

13. ඩාන්සින් ගෘප් එකක් (ඩාන්සින් ක්ලාස් එකකුත් හොයනවා සමහර අය නම්)

ගොඩක් වෙලාවට ඩාන්සින් ගෘප් එකක් ගෙන්න ගන්නේ පොඩි වෙනසකටත් එක්ක. සමහරවිට නිකම් පාළුයි පාළුයි වගේ ගතිය නැති කරන්න සහ වෙලාව යවාගන්න. හැබැයි අයිටම්ස් ගාන වැඩි උණත් ටිකක් බෝරින්ග් වෙනවා. අනික තමයි අයිටම්ස් එකින් එකට වෙනස් නම් (ඇඳුම් පැළදුම් විතරක් නෙමෙයි, පසුබිම් සංගීතය වගේ දේවල්). දැන් ඉතින් ඔය සර්ප්‍රයිස් ඩාන්ස් කියලා ජාතියකුත් තියෙනවනේ. ඒවාට පන්ති එහෙම ගිහිල්ලා, මනමාලිගේ මනමාලයාගේ යාලුවෝ එහෙමත් එක්ක දාන ඩාන්ස් ඕනි තරම් ෂෙයාර් වෙනවා දැකලත් ඇතිනේ. අනේ ඒ වගේ දෙයක් නම් දෙන්නාම කැමති නම් විතරක් කරන එක හොඳයි. නැති නම් ඉතින් බලන් ඉන්න අයට ජෝක් එකක් වෙන එක නවත්තන්න බැරිවෙයි.

14. මඟුල් කාර් එකක් දෙකක් 

රෙන්ට් කරනවා නම් එහෙමයි, දන්නා කෙනෙක්ගෙන් ඉල්ලා ගන්නවානම් එහෙමයි. කොහොම කළත් පොඩි ඩෙකෝර් පාරක් දාගන්න වෙනවා. දැන් කට්ටිය ලිමොසින් එහෙම හොයනවා, ලක්ෂරි කාර් හොයනවා, අශ්ව කරත්ත, බක්කි කරත්ත එහෙමත් ගන්නවා සහ ඒ වගේ දේවල් රෙන්ට් එකට දෙන තැනුත් තියෙනවා.

15. හනිමුන් එකට ලොකේෂන් 

The Ark, Kaluthara

ඕක නම් ඉතින් සංකීරණ වැඩක්, පොකැට් එකට ගැලපෙන්නත් ඕනි, අමතක නොවෙන තැනකට යන්නත් ඕනි. සමහර විට මනමාලයා සද්ද නැතිව ඉඳල තැනක් එහෙම බුක් කරලා සර්ප්‍රයිස් කරන්න වගේ අන්තිම මොහොතේ කියලා දානවා මෙන්න මෙහෙ යමු කියලා. කොහේ ගියත් තමන් යන තැන මොන වගේද, සර්විස් එක සහ ආරක්ෂාව ගැන හිතලා යන එක ඇඟට ගුණයි. ඔය හනිමුන් ඩෙස්ටිනේෂන් වලට ගිය අය ලියලා තියෙන රිවිව්ස් එහෙම කියවලා බලන එක හොඳ වැඩක්.

16. ප්‍රී-ෂුට් එකට ලොකේෂන් 

ගොඩක් වෙලාවට ඡායා රූප ශිල්පියම ඕක ගැන බලාගන්නවා. හැබැයි ඉතින් තමන්ටත් හොඳ ලොකේෂන් ගැන අදහසක් තියෙනවනම් මුලින් කියන එක හොදයි.

17. අෂ්ටක කියන්න අන්කල් කෙනෙක්

පෝරු වෙඩින් එකක් නම් අෂ්ටක කියන්න කෙනෙක් ඕනිනේ. ඕවත් දැන් නම් පැකේජ් තමයි, එකට අෂ්ටක කියන කෙනයි, උඩරට නැට්ටුවෝ ටිකයි, ජයමංගල ගාථා කියන ගැහැණු ළමයි ටිකයි වගේ දේවල් අයත් වෙනවා. ඔය පෝරුවේ වැඩේට එක එක බඩු ඕනි වෙනවා. ඒවායේ ලිස්ට් එකක් ඔය අෂ්ටක අන්කල්ගේන්ම ඉල්ලගෙන ලැස්ති කරලා තියන්න. මෙතනදීම කියන්නම් පල්ලියේ ගන්න වෙඩින් එකක් නම් පුජකතුමත් එක්ක කතා කරලා අවශ්‍ය දේවල් ලැස්ති කරගන්න ඕනි. 

18. වෙඩින් කාඩ්

තෝරාගන්න ඩිසයින් කෝටියයි, හැබැයි ඉතින් තමන්ට ගැලපෙන කැමති එකක් තීරණය කරගන්න කඩ දෙක තුනකට ගියාට පාඩු නෑ (වෙළඳපොලේ රවුමක් යන්න මිල ගණන් සසඳන්න). ඔය මැද්දේ ගහන වචන ටික ලියාගෙන, වැඩිහිටියෙකුට පෙන්නලා, සෝදුපත් බලාගෙන යන එක හොඳයි. අනික තමයි එක ප්‍රින්ට් කරන්න දුන්නට පස්සෙත්, අන්තිම ප්‍රින්ට් එකට කලින් අකුරු ටික ටයිප් කරලා තියෙනවා හරිද කියලා බලන එක තමා නුවණේ. ඔය කොටුව පැත්තේ එක කඩ පේලියක්ම තියෙනවා වෙඩින් කාඩ් තියෙන.

19. වෙඩින් කේක්

Image source

වෙඩින් එකට එන මිනිස්සු වෙඩින් එක මනින එක සාධකයක් තමයි වෙඩින් කේක් එක (අනිත් සාධක අතර මනමාලිගේ සාරිය, සාරි ජැකට් එක, තැන්කු කාඩ් එක, මෙනු එක, ඩෙසර්ට් බාර් එක වගේ දේවල් තියෙනවා). ඒ හින්දා ටිකක් කියලා ලොකුවට කේක් කෑල්ලක් හදාගන්න ඕනේ. සමහරවිට අඳුරන කේක් හදන ඇන්ටිලා එහෙම ඇති. හැබැයි හරි විදියට වෙඩින් කේක් හදන්න නම් පොඩි කාලයක් යනවා. ඒ හින්දා තමන් හදනවානම් ඒ ගැන පොඩි අදහසක් තියාගන්න වෙයි. තවත් කේක් එකක් ඕනි කපල කවාගන්න. කේක් කිව්වට කපන්න තියෙන්නේ පොඩි කේක් පෙත්තක්. වැඩි හරිය තියෙන්නේ ලස්සනට හදපු ස්ට්‍රක්චර් එක. දැන් නම් කට්ටිය කේක් වෙනුවට කිරිබත් එහෙමත් කපනවා. 

20. (බොන්න දෙනවනම්) ඩියුටි ෆ්‍රී ලිකර් සහ වෙනත් බීම/ බයිට්

වෙඩින් එකේදී බොන්න දෙන එක ගැන විවිධ මත තියෙනවා. කටුස්සාගේ මතය නම් බොන්ට දෙන්ට ඕනි නෑ කියන එකයි. එකක් බිව්වම ප්‍රශ්න ගොඩයි, අනික බොන මිනිස්සුන්ට බොන්න දීල පිරිමහන්න බැරි කම. වෙඩින් වලට බොන්න බලාගෙනම එන අංකල්ලා එහෙම හෙන වාත වෙනවා. ඒ හින්ද බොන එලිමන්ට් එක සම්පුර්ණයෙන්ම අයින් කරන්න පුලුවන්නම් ගොඩක් හොඳයි. හැබැයි කවුරුහරි කෙනෙක් බොන්න දෙන්න ඔනිමයි කියලා පොළොවේ හැපී හැපී අඬනවානම් වෙන විසඳුමක් නෑ බොන්න දෙන එක ඇරෙන්න. හැබැයි ඉතින් දෙන එක ලිමිට් එකක් තියාගෙන දෙන එක තමයි ඇඟට ගුණ.

21. හරි මෙන්න මට අමතක වෙච්ච නැතුවම බැරි දෙයක්. ඒ තමයි විවාහ රෙජිස්ටාර් කෙනෙක් හොයාගන්න එක.  මේකට නම් වැඩිහිටියෙක්ගේ උදව්ව ගන්න එක වටිනවා. මේකත් කල් තියලා කරගන්න ඕනි මොකද නැකත් දවස්වලට රෙජිස්ටර්ලට මාර ඉල්ලුම. දවසට වෙඩින් දෙක තුනකට හතරකට යන්න වෙනවා. කලින්ම ගිහින් දිනේ වේලාව වෙන් කර ගත්තම කෝකටත් හොඳයි. අනේ පුතී දුවී, ඔය නම් ගම් ලියන්ට දෙන කොට හොඳට බලන්න හරි වැරදි. නැත්නම් පස්සට ප්‍රශ්න එනවා ඕවා හරි ගස්සගන්න කියලා. අකුරක් ගානේ බලන්න.

හරි මට මතක ලිස්ට් එක ඉවරයි. දැන් ඉතින් මෙතනින් කොතනටද? බැලූ බැල්මටම පේනවා මේක කොච්චර සංකීරණ වැඩක්ද කියලා. හැබැයි ඒක මෙච්චර  සංකීරණ උනේ ඇයි? මේ දවස් දෙකක වැඩේට කොච්චර වියදමක් යනවද? කොච්චර මහන්සියක් යනවද? මේවා ඇත්තටම අත්‍යවශ්‍ය දේවල්ද? හොද ප්‍රශ්නයක් අන්න. මේ හැම දෙයක්ම අත්‍යවශ්‍යද? දවස් දෙකක සතුට වෙනුවෙන් අවුරුදු පහක් එකතු සල්ලි සේරම වියදම් කරනවනම් හරි තව අවුරුදු පහක් ණය ගෙවනවනම් හරි එතන තියෙන හරය මොකක්ද? මේ හැම දේටම මූලික වෙන්නේ මං මුලින් කියපු දේ තමයි. යමක් පිස්සුවක් උනොත් තමයි එකට අදාළ ඉන්ඩස්ට්‍රී එකට පැවැත්මක් තියෙන්නේ. කොහෙන්ද ඉතින් මේ වෙඩින් පිස්සුව පටන් ගත්තේ? 

හරියටම කියන්න අමාරුයි, හැබැයි ඉතින් කාලයත් එක්ක ක්‍රමානුකුලව මිනිස්සුන්ගේ හිත් වලට කාවැදිලා තියෙනවා වෙඩින් එකක් නම් සුළුවට ගන්න බෑ කියන දේ. ඒ නිසා ඉතින් හැම දෙයක්ම ඉස්තරම්ම විදියට කරන්න තමා හදන්නේ. ගොඩක් වේලාවට හෝල් එකක් තෝරාගන්න ගියොත් තියෙන ගණන්ම හෝල් එක බුක් කරනවා. ගණන්ම මෙනු එක තෝරාගන්නවා. අල්ලන්න අමාරුම අන්දන කෙනෙක්ව හොයනවා. බරම බරට වර්ක් දාපු ඇඳුම් පැළදුම් තෝරාගන්නවා, නැතිනම් ප්‍රසිද්ධ කෙනෙකුට කියලා වර්ක් කරගන්නවා. තියෙන ලක්ෂරිම වෙඩින් කාර් හොයනවා. 

හැබැයි ඉතින් ඇත්තටම එහෙම කරන්න ඔනිකමක් තියෙනවද? මගේ නම් උත්තරේ "නැහැ" කියන එකයි. ඇත්තටම වියදම් කරන්න ඕනි වෙඩින් එකටද? ඊට පස්සේ උදා වෙන ජිවිතේටද? තියෙන සබ්බ සකල මනාව දවසක දෙකක සතුටට වියදම් කරලා ඊළඟට එන කාලය ලොස් වෙලා ඉන්න වෙනවනම් අර දවස් දෙකේදී තුනේදී ලබාගත්තු සතුටත් අපරාදේ. ඔව් ඉතින් උතුරන්න සල්ලි තියෙනවානම් කොච්චර වියදම් කලත් කමක් නෑ කියලා කෙනෙකුට හිතෙන්න පුළුවන් (වියදම් කරන කෙනාට අවුලක් නැතිනම් අපිට මොකද නේද?). ඔව් එහෙමත් හිතන්න පුළුවන් තමයි. හැබැයි එක, හැමෝටම එහෙම වියදම් කරන්න සල්ලි නෑ. දෙක, එහෙම සල්ලි තිබ්බත් වෙඩින් එකක හරය නොදැන වගේ ඔහේ සල්ලි වියදම් කරන එක අනුමත කරන්න බැරි කම. එක හින්ද තමයි මේ "කොස්ට් කටින්" කියන කතාව එලියට එන්නේ. වියදම වැඩියි කියලත් හැමෝම දන්නවා (නැත්නම් දැන දැනත් ලොකුකමට සද්ද නැතිව ඉන්නවා). අදාළ නෑනේ, කමක් නෑ ඒ ගැනත් පොඩ්ඩක් කියමු.

ඉතින් ලඟදි බදින්න ඉන්නවානම් මුලින්ම හිතලා බලන්න මොන හේතුවක් නිසාද වෙඩින් එකක් ගන්නේ කියලා. මඟුලක් කියන්නේ ඉතින් තමන් තෝරගත්තු තමන්ට ගැලපෙන සහකරු/ සහකාරිය සමඟ මෙතනින් එහාට ජීවිතේ එකට ගත කරන බව තමන්ට සමීප අයට කියන උත්සවයක්නේ. හරි එහෙනම් එතැන ඉඳලා වැඩේ ප්ලෑන් කරන්න පටන් ගන්න. සමහර විට ගෙදර අයට ඕනි වෙයි අනිත් පවුලේ අයට සෙකන්ඩ් නොවී උත්සවයක් ගන්න. හැබැයි ඔය දෙන්න තමයි එතැනදී වටිනාම තීරණේ ගන්නේ ඕනි. වෙඩින් එක කියන්නේ කාගෙවත් හයිකාරකම් පෙන්නන තැනක් නොවන බවත් ඒක ඔබ දෙදෙනාගේ පහසුවට සහ කැමැත්තට අනුව සිදු විය යුතු බව තේරුම් ගන්න පුළුවන් නම් වටිනවා. මේ තියෙන ක්‍රමයත් එක්ක මගේ නම් අදහස පවුල් දෙකම එකතු වෙලා එක දවසක් පිළිවෙලට උත්සවයක් ගන්න එක ප්‍රමාණවත් වෙයි. (තව කලින් කියන්න බැරි වෙච්ච දෙයක්. නැකත් වලට වහල් වෙන එක නම් එච්චර හොද දෙයක් නෙමෙයි. පමණ දැන අත්‍යවශ්‍ය දේවලට පමණක් නැකත් හදන එක ප්‍රමාණවත්)

ආරාධනා කරන ලිස්ට් එක හදද්දී උනත් හොඳට හිතල බලලා කිරලා මැනලා හැදුවට පාඩු නෑ. වෙඩින් එකකට ඉන්වයිට් කරද්දී තියෙන ලොකුම ප්‍රශ්නේ නොකිව්වොත් කතා අහන්න වෙයි කියන එකනේ. හැබැයි ඉතින් එහෙමයි කියල නෑදෑකම් හද හද ඉන්වයිට් කරන එක අපරාදයක්. නෑදෑකමට වඩා වටින්නේ ඕනෑකම. එක ඔලුවේ තියාගෙන ලිස්ට් එක දියුණු කරගන්න. කොහොම හරි දෙපැත්තේ ලිස්ට් දෙක එකතු කරලා දරන්න පුළුවන් තරමට ලිස්ට් එක අඩු කරන එක හරි වැඩි කරන එක හරි කරගන්න. එතනදිත් කියන්න තියෙන්නේ තමන්ගේ පුළුවන්කාරකම් පෙන්නන්න හදන අයට ඉඩ දෙන්න එපා කියන එකයි. 

Photo credits: Dewmi Studio

හෝල් එකක් හොයන්න ගියත් හිතේ තියාගන්න හෝල් එකේ නමට වඩා වැදගත් දේවල් තියෙන බව. පහසුකම්, කෑම බීම, ප්‍රමාණවත් ඉඩ පහසුකම්  වගේම  ලේසියෙන් ළඟාවෙන්න හැකි බවත් අනුව හොඳ තෝරාගැනීමක් කරන්න පුළුවන්. ඔව් ඉතින් එක හෝල් කිහිපයකට ගිහින් සංසන්දනය කරල බලන්නම වෙනවා ඉතින්. 3000, 4000, 5000 ප්ලේට් නැතිවට කටට රහට කන්න දෙන තැනක් හොයාගන්න.

ඇඳුම් උණත් නිර්මාණය කරද්දී හිතන්න තියෙන දේ තමයි, ඔය ඇඳුම අඳින්නේ එක දවසයි.  වැඩිම උණොත් තව කෙනෙක්ගේ මඟුලකට අඳී. නැත්නම් පහු කාලෙක බඳින කෙනෙකුට පරිත්‍යාග කරයි. බරට බරේ වර්ක් කරන් ඕවා ඇඳන් ඉන්න පුළුවන්ද? පැය ගාණක් ඇඳන් ඉන්නත් එපාය. ඇඟට පහසු වෙන්නත් ඕනි. ඇදුමේ රෙද්දට හරි අල්ලපු සිකුයින්ස් වලට හරි ඇඟ කහන්න ගත්තොත් එදාට සොරිම තමයි. අන්දන කෙනාට උණත් ඔහේ මේක් අප් දාන්න දෙන එක නුවණට හුරු නෑ. සමහර අය මේක් අප් දාන්න කලින් හරිම ලස්සනයි. එහෙම තියාගෙනත් බොරුවට මේක් අප් උලාගෙන අන්තිමට යක්කු වගේ ඉන්නවා ලස්සනම දවසක.

සමහර විට හිතෙන්න පුළුවන් හරිම ප්‍රසිද්ධ ඡායාරූප ශිල්පියෙක්ව තෝරාගන්න. නමට විතරක්ම රැවටෙන්න එපා. වැඩිය ප්‍රසිද්ධ නොවුණත් ලස්සනට වැඩේ කරලා දෙන්න පුළුවන් හොඳ කෙනෙක්ව හොයාගන්න අමාරු නෑ. ඒක එක අතකින් මේ ඉන්ඩස්ට්‍රී එකේ තියෙන එක හොඳ දෙයක් වෙන්නත් පුළුවන්. ඔය ගහන ෆොටෝ ටික ලේසියෙන් ගන්න බැරි, ළමයි හම්බෙනකම් වත් වෙඩින් ඇල්බම් එක නොදෙන බිසිම බිසී උදවිය තෝරාගෙන අමාරුවේ වැටෙන්න එපා.

තව කියනවානම් නිතරම දකින්න පුළුවන් වෙඩින් කාඩ්, වෙඩින් කේක් සහ වෙඩින් කාර් වගේ දේවල් වලට අධික ලෙස වියදම් කරනවා. වැඩි වියදමක් දරනවා = ලස්සන වැඩක් කරනවා කියන එක නම් හරිම අනුවණ කමක්. බේසික් ඩිසයින් එකක් තෝරාගෙන පොඩි අත්වැඩ පාරක් දාල ගත්තම ලස්සන වෙඩින් කාඩ් එකක්  හදාගන්න එක අමාරු වැඩක් නෙමෙයි. ලිමොසින් එකක ගියත් කැම්රියක ගියත් යන්නේ එකම තැනටනම් ඇයි පොත්තට වැඩිපුර ගෙවන්නේ? 

හරි දැන් ඉතින් කෙනෙක් කියන්න පුළුවන් අපි දැනටත් ඔය ටිකම තමයි කරන්නේ කියලා. එහෙම කරනවා නම් එක ඉතාම හොඳයි. ගොඩක් අය එහෙම නොකරපු සහ නොකරන එකෙන් තමයි මේක මෙච්චරට පිස්සුවක් වෙලා තියෙන්නේ. අනිත් අයට වඩා අළුත් දෙයක් කරන්න හිතන එක හොදයි. හැබැයි ඒ කරන දෙයින් තමන්ටවත් අනුන්ටවත් ගත යුත්තක් නැත්නම් හැකි තරම් සරලව සුගමව වැඩේ කරගන්න එක තමයි හොඳ. බැරිකමක් නෑ. හැබැයි පොඩ්ඩක් හිතන්න ඕනි, "අම්මෝ වෙඩින් එක, ලොකුවට ගන්න එපාය" කියන තැනම වැඩේ සංකීරණ වෙන්න පටන් ගන්නවා. අතේ මිටේ සල්ලි තියෙනවනම්, අම්මලා තාත්තලා මඟුලට වියදම් කරනවානම්, ඔන්න ඔහේ වැඩිපුර සල්ලියක් වියදම් කළාට කමක් නෑ කියලා හිතෙනවනම් එක එච්චරම හොද දෙයක් නෙමෙයි.

Photo Credits: Lakshal Perera

අනවශ්‍ය විදියට වියදම් කරන හැම සතයකම හරි වටිනාකම දැනෙන්නේ ඒවා ඕනි වෙන දවසටයි. ඔය ළමයි බමයි හැදෙන දවසට වගේ ඕක වැඩිපුරම තේරෙයි. අන්න ඒ වගේ දවසක පසු තැවෙනවාට වඩා, සරලව තමන්ගේ ජිවිතේ ලස්සනම දවස අනිත් අයත් එක්ක බෙදාගන්න පුලුවන්නම් කවුරු සතුටු වුනත් නැතත් තමන්ට නම් දවසක හොඳටම සතුටු වෙන්න පුළුවන් වෙයි.

................................